Verlate verjaardagscadeautjes

Deze post hadden jullie, en eigenlijk ik zelf nog te goed. Na 2,5 week als 18-jarige door het leven gaan, had ik nog geen cadeautje uitgekozen die ik van mijn ouders zou krijgen. Ik wist al wel een lange tijd dat het een horloge zou worden, maar welke in godsnaam... Na lang beraad waarbij ik zo'n beetje iedereen die in mijn buurt kwam om advies vroeg heb ik niet voor het horloge gekozen wat iedereen mij aanraadde en ook niet voor die mooie, tijdloze klok, maar voor de Komono. Het horloge waar ik al continu een goed gevoel bij had. Ik vind hem niet zo standaard en vooral heel erg mooi. Geen joekel, maar een subtiel en bescheiden klokje. Waarschijnlijk gaat dit juweeltje niet meer van mijn pols af. Evenals het hoesje wat niet meer van mijn telefoon af zal gaan! Ook deze kreeg ik van mijn ouders. En aangezien ik van mezelf niet mocht kiezen uit een hardcase of een ander vrij onveilig hoesje, maar mij moest beperken tot een stevig booktype hoesje, was dit ook geen makkelijke keus. Maar ook hier ben ik tot een goeie beslissing gekomen en heb ik gekozen voor een mooie bruine! Lekker stevig. Kan ik mijn telefoon weer in alle rust laten vallen.