dinsdag 5 december 2017

Citytrip Florence & Siena | Hotspots en tips


Het is inmiddels al zo'n vijf maanden geleden dat ik samen met papa en mama het vliegtuig naar Florence nam en voor het eerst voet op Italiaanse bodem zette. Misschien een beetje vreemd om dan nog verslag te leggen, maar ik vond het een te leuke trip met te bijzondere spots om niet met jullie te delen. Dus mocht je binnenkort nog een tripje Italië op de planning hebben (of juist niet) (hierna wel!!!), lees dan even dit:

Waar we aten

❶  Na een late middagvlucht en eenmaal aangekomen in onze mega schattige AirBnB (waarover later meer) moest er natuurlijk nog wel even gegeten worden. We zagen al meteen dat ons buurtje vol zat met leuke tentjes, dus moeilijk was het niet om wat leuks uit te kiezen. Uiteindelijk belandden we bij Tamerò, een Italiaans restaurant wat tot voor kort nog diende als autogarage. Nu maken ze bij Tamerò elke dag verse pasta's klaar voor lunch en diner. Nadeel van vijf maanden later een blog schrijven is dat je niet meer precies weet wat je kreeg voorgeschoteld op het moment in kwestie, maar ik weet nog wel dat het heul erg lekker was en dat ik kan garanderen dat vrijwel elk gerecht daar goed smaakt.

 Onze eerste dag in Florence wilden we goed besteden, dus stonden we al meteen vroeg op om een leuk ontbijtplekje op te zoeken. Dat was op het eerste gezicht nog niet heel gemakkelijk. Na wat sjovele bakkertjes en tenten kwamen we uit bij Ditta Artiginale. Een ontbijt- en koffiezaakje wat er leuk uit zag en best wel lekkere broodjes en ontbijtjes had. Ook de koffie - ja mensen, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, ik heb hier zowaar koffie gedronken - was lekker!

Een ander tentje wat we niet mochten overslaan was La Ménagère. Een restaurant, bloemist en interieurwinkel in één. Ze hebben best leuke dingen op de kaart staan, zoals lekkere salades en zelfs geitenkaaslolly's. En aan het interieur mocht het ook niet ontbreken. Twee bagels, een eitje en een sapje verder vertrokken we weer. Ook papa en mama waren niet ontevreden.

Toen we de volgende ochtend, na het verlaten van ons mini-paleisje, onze bagage even wilden opbergen op het station werden we tegengehouden door de ultralange wachtrij. Het ging dus even niet gebeuren dat we een halve van de vier dagen zouden besteden in de bloedhete wachtrij op stazione centrale Florence hè... Dus zat er maar één ding op: de bagage mee de berg opslepen naar Pizzale Michelangelo, wat die dag op de planning stond. Hoe dat precies ging ga ik je zo vertellen, maar we werden na een helse tocht wel warm verwelkomd bij Enoteca Fuori Porta , waar we konden uitpuffen van onze bergwandeling onder het genot van heerlijke Toscaanse gerechten. Vanaf de tafeltjes buiten hadden we een mooi uitzicht op de oude stadspoort en alle andere doorzetters die zwoegend de semi-finish van de berg bereikten.

En toen waren we alweer in Siena! Waar we allereerst hartelijk werden ontvangen door Hotel Arena en haar prachtige omgeving, kwamen we al snel uit bij een geweldig restaurant. Gelegen tussen het hotel en het centrum van Siena ligt Vivace Pizza & Grigilia, een Napolitaans restaurant met de mooiste tuin van Toscane en een geweldig uitzicht over Siena. Alleen al daarom zou je hier zeker even een espresso moeten drinken of een aperitivo moeten doen. Dat laatste deden we hier ook de volgende dag, nadat ik omver werd geblazen door de heerlijkste risotto die ik ooit at in mijn leven en het hemelse toetje. Een ticket naar Siena waard deze.

Hoewel het vrij moeilijk was om dit favoriete maaltje van de trip te overtreffen, kwam het diner van Hotel Athena er nauw in de buurt. Ik begon met een heerlijke tartaar die je zelf op smaak kon brengen, waarbij ik zwart zout heb ontdekt toen ik hier nét even iets te enthousiast mee was (bleek toch geen geroosterde groente te zijn die zwarte zoute schilfers...). Hierna nuttigde ik geloof ik een heerlijke pasta, al was ik wel jaloers op papa's risotto waarover de ober live de truffel raspte en sloeg ik het toetje trots (maar later veel spijt) over.


Waar we cultuur snoven

❼ Natuurlijk hebben we, wel veel, maar niet alleen maar gegeten. Zoals ik al zei hebben we onze eerste dag goed besteed in Florence. We struinden 's ochtends de Ponte Vecchio af, dé bekende brug van de stad met een aantal traditionele winkeltjes, leuk maar niet overweldigend. Net als de rest van de bezienswaardigheden: de  kathedraal, palazzo Vecchio en de Mercato Centrale. Die laatste was trouwens wel grappig, we kochten wat traditionele Italiaanse producten, maar vond ik ook niet zo heel bijzonder. Jammer, Florence!

Wat daarentegen wel super bijzonder was, was de kunsttuin bij Pistoia. Eigenlijk was dit de reden dat we een tripje brachten aan Florence en Siena, want toen we de prachtige beelden op tv zagen moesten we er wel naartoe! Het landgoed Fattoria di Celle is een bijzondere plek waar kunst en natuur samenkomen. Zakenman en kunstliefhebber Giuliano Gori bracht toonaangevende Italiaanse kunst en internationale moderne kunst bij elkaar en zette ze in de grote tuin, waar ze vervolgens voor altijd blijven staan. Werken worden zo aan de natuur aangepast in plaats van andersom. Het bijzondere dat deze 'privé'-collectie ook aan de buitenwereld mag worden tentoongesteld tijdens een ruim drie uur durende wandeling door de tuin. En het bijzondere van dit alles was dat het volledig gratis was! Natuurlijk is de nodige fooi wel op z'n plek. Reserveren is trouwens ook geen overbodige luxe.

 Weet je nog dat ik vertelde over die helse tocht op een berg? Nou dat was deze dus. Piazzale Michelangelo. Het klonk zo sprookjesachtig en dat was het tot op zekere hoogte ook wel, maar de tocht er naartoe was iets minder denderend. Met mijn blauwe suitsuit koffer en volle tassen van papa en mama trokken we de weggetjes over, waar we ook nog even verdwaalden en in ons beste Italiaans (niet) de weg probeerden te vragen naar het bekende plein, kwamen we na een wereldreis aan op het plein. Bleek het niet eens volledig zijn geopend! Wegens een vuurwerkshow was het plein vrijwel geheel afgezet en kon je alleen van wat verder weg genieten van het uitzicht. Wat overigens wel een mooie was hoor. Dus mocht je houden van mooie vergezichten over de stad, toevallig weten dat er geen vuurwerkshows of andere fratsen op dit plein plaatsvinden en energie over hebben, sla deze dan zeker niet over.

 Hoe onpersoonlijk en tegenvallend ik Florence vond, zo lief en knus vond ik Siena. Na het met onze huurauto beklimmen van het schattige bergje waar Siena zich op bevindt, werden we al meteen verrast door de schilderachtige plaatsje. De eerste en meteen ook laatste volle dag in de stad wandelden we alle bezienswaardigheden af, wat mega leuk was. Elk straatje is namelijk wel een bezienswaardigheid op zich, maar vooral Piazza del Campo, de Duomo en de basiliek waren de moeite waard om te zien. Omdat wij vlak voor het plaatsvinden van de bekende paardenraces er waren, was elke straat ook helemaal uitgedost en vierde elk wijkje zijn eigen carnavalsoptocht waar we ook nog even getuige van waren. Na een prima ijsje, wat leuke kaartjes en de nodige souvenirs verlieten we het historische centrum en gingen voldaan terug naar ons hotel. Siena is historisch, lief maar ook klein, een dag is voldoende om te genieten van al het moois en lekkers!

Wat we eigenlijk ook niet konden missen is de omgeving van Siena, en dan met name de Chianti wijnvelden. Waar we de heenweg Florence - Siena snel over de snelweg aflegden, besloten we terug de toeristische (wijn!)route te nemen. De bekende Chianti wijngaarden en wijnroute ligt namelijk precies tussen deze twee steden en mag niet ontbreken op je Toscane tripje. En ook ik raakte versteld van de prachtige kronkelende weggetjes en indrukwekkende wijngaarden. Zelfs fietsers waagden een klimmetje, wat misschien ook op mijn bucketlist staat, toch was ik blij dat we in onze Fiat zaten.

  Na het zien van al die mooie wijngaarden kregen we zelf ook best dorst natuurlijk! Gelukkig hadden we een uitgebreidde proeverij gereserveerd bij Castello di Verrazzano. Hier werden we warm ontvangen door de wijnexperts, waarnaar we een tour kregen over het kasteel. Zo gaaf om van alles te weten te komen over de druiven, omgeving, wijnen en het hele proces. Daarmee proefden de wijntjes erna ook extra lekker. Want met de reservering van de 'chianti tradition' en een proeverij en delicatessen toe hadden we de goeie keus gemaakt. Heerlijke kazen, toastjes, charcuteries en natuurlijk - hoe kan het ook anders - wijnen gingen door ons keeltje. Het was echt een klapper van het einde van onze trip (letterlijk, ik ben geloof ik nog nooit met zoveel wijntjes acher de kiezen direct in een vliegtuig gestapt).


Nog meer do's en don'ts 
 Wat ik je verder nog kan aanraden, of misschien beter gezegd afraden, was het huren van een auto bij Eureuropcar. Op zich had deze maatschappij het nog geen eens heel slecht gedaan (op het uur na wat we moesten wachten toen het betalen niet geheel lukte), maar vooral het vinden van de juiste garage toen we terugkwamen van de kunsttuin was een drama. Heb ik me laten vertellen. Want toen papa 2 uur nadat hij ons had afgezet bij de AirBnB nog steeds niks van zich had laten horen ben ik in schemerend Florence hem gaan zoeken. En toen er nog steeds geen spoor van hem te bekennen was en een uur later op het punt stond meldpunt van vermistte personen te bellen (na wat paniekerige telefoontjes naar het thuisfront) hoorde ik mama gillen en vervolgens papa voor de voordeur van ons appartement verbaasd opkijken. Hij was zijn bril van alle drukte kwijtgeraakt en kon niet terugbellen, nadat hij uren op zoek was gegaan naar de juiste garage. Even in het midden gelaten hoe ongerust wij waren geweest.
 Gelukkig was daar wel onze heerlijke AirBnB in Santo Spirito. Het schone, complete en schattige appartement had alles wat we nodig hadden, inclusief een romantische wenteltrap en twee lieve binnenbalkonnetjes. Misschien hadden we dat niet helemaal nodig, maar het droeg wel bij aan de schattigheidsfactor. En ook de ligging was perfect. Hoewel we die laatste avond in Florence wegens alle drukte en paniek niet meer relaxed bij een fancy pizzeria konden eten, kon ik snel even een pizzaatje afhalen om de hoek die we dan maar in ons appartementje opaten om een beetje te kalmeren. Ideaal!
 En ook Hotel Athena in Siena mochte er meer dan wezen. Alleen het lieve ontvangst en de gekke obers maakten dit een super verblijf en ook het uitzicht vanaf het fijne dakterras is om over naar huis te schrijven.










SHARE:

Geen opmerkingen

Een reactie posten

© Myrthei. All rights reserved.
Blogger Templates by pipdig