Maand drie in Milaan was er echt ééntje van de tripjes. Wat heb ik veel gezien en gedaan! Het begin van de maand, waarin ik in de trein zat naar Napels lijkt alweer een eeuwigheid geleden!
Napels
's Ochtends vroeg vertrokken we met de trein naar Napels, met nog een lichte kater op zak (je weet dat ze heftig zijn als je hem na 2 dagen nog voelt...) was het heerlijk om first class in de snelste trein van Italië half Italië door te crossen: Bologna, Florence, Rome, alles vloog voorbij. Napels ligt natuurlijk ook wel een stukje zuidelijker dus dat was even andere koek dan Milaan!
's Ochtends vroeg vertrokken we met de trein naar Napels, met nog een lichte kater op zak (je weet dat ze heftig zijn als je hem na 2 dagen nog voelt...) was het heerlijk om first class in de snelste trein van Italië half Italië door te crossen: Bologna, Florence, Rome, alles vloog voorbij. Napels ligt natuurlijk ook wel een stukje zuidelijker dus dat was even andere koek dan Milaan!
Samen met 2 Finse vriendinnetjes en een Duitse leek het ons wel wat om samen een tripje te plannen naar een hele andere omgeving dan noord Italië. Als je hier in Italië woont weet je dat er best een verschil is tussen het rijke, welvarende noorden en het iets armere zuiden. Dat verschil proefde je (letterlijk!) goed! Eenmaal aangekomen in Napels had ik meteen het gevoel dat ik in een heel ander land was. Het word soms zelfs vergeleken met Marokko of zelfs Azië! Vanwege alle marktkraampjes en het bruisende leven op straat. Ondanks de geruchten voelde ik me er toch best veilig en voelde dat bruisende leven ook even lekker na het strakke Milanese citylife. In Napels bezochten we de tombes, at ik de beste pizza van m'n leven, beklommen we de Castell Sant'Elmo, en brachten we op een verrassend zonnige dag ene bezoekje aan pompei! Dit was mega indrukwekkend: een eeuwenoude stad die met meerdere vulkaanuitbarstingen van de Vesuvius te kampen heeft gehad en nog in zijn oude staat te zien is. Helaas moesten we wel 2 uur in de rij staan waardoor we Vesuvius niet meer konden bezoeken maar het was het waard!
Eenmaal terug in Milaan ging het gewone leventje ook weer door: studeren, apetitivo's, studeren, nog meer apetitivo's en ook gaf ik me samen met Marie op voor een cooking class! We leerden hoe je gnocchi maakt en tiramisu, super leuk om op een gezellige manier eten te koken en mensen te leren kennen!
Ligurische kust
Ik ben een echte geluksvogel, want het weekend na Napels pakte ik alweer de trein naar het westen! De Ligurische kust was aan de beurt, en wat was het heerlijk om weer even naar m'n favoriete plek te gaan: de zee.
Ik ben een echte geluksvogel, want het weekend na Napels pakte ik alweer de trein naar het westen! De Ligurische kust was aan de beurt, en wat was het heerlijk om weer even naar m'n favoriete plek te gaan: de zee.
Afgelopen zomer bezocht ik met papa en mama een fijne B&B van een Nederlands gezin, en toen ze vroegen of ik kwam helpen met de olijven oogst aarzelde ik geen moment! Een heerlijk weekend vol lekker eten, natuur, leuke gesprekken en fijne wandelingen ging voorbij. Ook leuk om eens mee te maken hoe een geëmigreerd Nederlands gezin hun leven in Italië leeft: hard werken voor de agriturisme, maar ook in de lokale bar het halve dorp tegenkomen of in het restaurant spontaan bij andere bekenden aanschuiven. Het hele verslag en mijn tips over deze mooie regio kun je hier lezen.
De week erna bestond voornamelijk uit studeertripjes naar de bieb, koffie tentjes of andere fijne studieplekken. Het liefst afgewisseld met hier een daar een gezellige aperitivo of een lekkere brunch. Een stapavondje met een Nederlands vriendinnetje van m'n Italiaanse les was er ook een voor in de boekjes en de fietstrip de dag erna ook. Zelfs met een lichte kater is Pavia een hele leuke stad om te bezoeken! Na een lekkere pasta nam ik snel weer de benen want: toch wel een beetje koud.
Toscane
Het laatste weekend van november was alweer aangebroken en daar stond mijn laatste tripje op de planning: een hike weekend in Toscane! Na lago d'Iseo was dat hiken mij wel goed bevallen en ook met mijn Franse studiegenootje Marie klikte het nog steeds zo goed dat we besloten onszelf nog even te verwennen met wat natuurschoon! En wat hebben we genoten!! Toscane is echt waanzinnig mooi, ook (juist!) in de wat koudere herfst maanden waar de meeste toeristen toch de benen nemen. Wij ook, maar dan in de goeie richting! Ik zal hier nog een uitgebreidere blog post aan wagen, maar wij hebben hier in ieder geval weer genoeg kilometers gelopen, gelachen, gepraat en ja, bijna gehuild van de beauty van Toscane en de lekkerste risotto ooit. Ik ben zo blij en dankbaar dat ik dit nog heb kunnen doen met haar en besef maar al te goed dat we een hele bijzondere band hebben gekregen samen, ik hoop maar weet wel zeker dat we elkaar blijven zien want de volgende hiketrip is inmiddels zo goed als gepland en ik kan niet wachten!
Een klein minpuntje van afgelopen maand is dat mijn laptop het opeens een goed idee vond om te rommelen met de geluidskaart: mijn volume doet het niet en dat betekent dat een filmpje maken lastig wordt! Alle beelden laten zich nog even wachten op de edit, maar die komt er zeker aan als ik het probleem heb opgelost :)
Geen opmerkingen
Een reactie posten